حوصلت سر رفته؟

سلام قالب رو عوض کردم به نظرم این قشنگ تره

الان هیچ حسی ندارم تاکید میکنم هیچ حسی ،حتی هیچ فکری هم از ذهنم رد نمیشه ، عجیبه چرا؟

راستش اگه دقت کنید بیشتر پستای انگیزشی میذارم ،در امتداد همین سوژه باید عرض کنم هروقت بی انگیزه ای،حوصلت سر رفته،  حال نداری یه راه خوب اینه که بلندشی یه کار جدید شروع کنی ، مثلا یه تغییری توی قاب گوشیت به وجودبیاری ، یه چیزی یاد بگیری مثلا یه چیز جدید از کامپیوتر، اشپزی کنی (چراکه نه) حتی یه چیز من دراوردی درست کنی البته به شرطی که خلاقیتتون شما رو راهی بیمارستان نکنه یا مثلا واسه من نظر بذاری اینم ایده خوبیه، اره دوستم ، از گوشیم کمتراستفاده کنید چیه همه رو معتاد کرده (از جمله خودم) خخخخ روزتون نارنجیییییی

معرفی کتاب

سلام

در حال خوندن کتاب معروف لطفا گوسفند نباشید هستم به نظرم کتاب قشنگی هستش حتما بهتون توصیه اش میکنم

شایدم خیلی هاتون خونده باشید...دوباره بخونیدش ارزششو داره

چند جمله اش رو واستون میذارم...

اشو میسراید:

زندگی سخت ساده است

خطر کن

وارد بازی شو

چه چیزی از دست می دهی؟

با دست های تهی امدیم و با دست های تهی خواهیم رفت

نه چیزی نیست که از دست بدهیم

فرصتی کوتاه به ما داده اند تا سرزنده باشیم

تا ترانهای زیبا بخوانیم

و فرصت به پایان خواهد رسید

آری اینگونه هست که هر لحظه غنیمتی است...

 

 

 

در آخر خدایا شکرت که همه چی ردیفه

 

 

شعری زیبا از حضرت مولانا

یار مرا غارمرا عشق جگر خوار مرا                         یار تویی غار تویی خواجه نگهدار مرا

نوح تویی روح تویی فاتح و مفتوح تویی                    سینه مشروح تویی بر در اسرار مرا

نور تویی سور تویی دولت منصور تویی                    مرغ که طور تویی خسته بهمنقارمرا

قطره تویی بحر تویی لطف تویی قهر تویی               قند تویی زهر تویی بیش میازار مرا

روز تویی روزه تویی حاصل دریوزه تویی                   اب تویی کوزهتویی آب ده این بار مرا

دانه تویی دام تویی باده تویی جام تویی                پخته تویی خام تویی خام بمگذار مرا

این تن اگر کم تندی راه دلم کم زندی                    راه شدی تا نبدی این همه گفتار مرا

آزاد سازی ذهن

سلام روز گرم تابستونی تون بخیر...

حالتونم که مث خودتون عالیه می دونم...

مطلبی که میخام بگم از عنوان مشخصه و نیازی به مقدمه چینی نداره

گاهی اوقات ذهن ما افسار افکار رو بی رحمانه به دست میگیره و این خودشو به شکل خود گویی نشون میده...خودگویی یعنی حرف زدن با خود به گونه ای که واژه ای رو به زبون نیاریم ...این وقتی آزار دهنده است که با منفی بافی توام بشه ...حالا چاره چیه؟

در حالت آرامش بنشینید و خود را مثل یک تماشاچی ناظر افکار ببینید ...یعنی افکارتون رو با اختیار خودتون حلاجی و قضاوت نکنید بلکه نگاه کنید به اون ها بدون اینکه نظری راجع بشون داشته باشید...

با این تمرین کم کم جریان فکر شما متوقف خواهد شد و به یک آرامش نسبی دست پیدا می کنید هرچه این تمرین بیشتر ادامه پیدا کنه شما آرامتر و متمرکز تر می شید....