آرامانه

بومیان آفریقا ، روی تنه درخت حفره هایی ایجاد می کنند و در این حفره ها گردو میگذارند . میمون ها به هوای خوردن گردو ، دست  را داخل این حفره ها می کنند و وقتی که گردو را در دست می گیرند دیگر نمیتوانند دست خود را بیرون بیاورند .میمون همچنان جیغ می زند و بالا و پایین می پرد اما به فکرش نمیرسد که برای رهایی دستش را باز کند و از دام آزاد شود و در نهایت شکار شکار چیان می شود.

 باور  و افکار غلط و آرزو های دست نیافتنی ما گردوهای ما هستند .اگر آن ها را رها کنیم آزاد می شویم  ما زندانی افکار خودمان هستیم.

ناپلئون هیل